BAK BEYİM..!

İyi Geceler Efendim !

Maruzatım şudur ki; Bende yaşamak istiyorum..

Efendim siz beni tanımazsınız,ben göğe komşu topraklardan, yağmur ülkesinin başkentinden geliyorum.Köylü bir çocuğum elbet,şimdi size birkaç maruzatımı bildireceğim.Cahilim,okuma yazmam da yoktur,yıllardır karın tokluğuna çalıştık gurbet ellerde ve elimizde kalan son bir tarla var dere kenarında,benim köyüm denizin kıyısına bakar,bir tarafı kaçkar’a avrupadan,adını bilmediğim ülkelerden adamlar gelir ara sıra,fotoğraf derler ellerinde birkaç oyuncak kutusu,her defasında gözümü kör edici bir şimşek çakar,hatırdır kıramam !

Git zaman,gel zaman bu fotoğrafların hatırını çekemez oldum,anladım ki bu oyuncakların amacı başka imiş.Beyim,ben evin en küçük çocuğuyum.Hep büyük adam olmak istedim,büyük adam oldum uzun,kimseye söz ettirmeyen..Sen gülümse böyle beyim..Ben hiç bir zaman hain düşünmedim senin gibi.

Bu arkadaşların gelip oyuncaklarla bizi kandırdılar yıllarca,hayal ekip biçtiler,sonumuzu kendi elimize verdiler.Mezarımızı kazdırıyorlar şimdi,hiç yakıştımı sana beyim !

Beni evimden,yurdumdan,suyumdan,yağmurumdan alı koydun.

Ah beyim ah..

Şimdi ben ta,Ankaralara gelmişim,beni ayakta bekletiyorsun.Bumu adamlığın,bumu insanlığın,bumu beylik..

Bak Beyim..

Tekrar söylüyorum;Yıllardır bir çayımız var,iki ağaç dalı fındık,şimdi Allah’a dua edip son çaremiz kivimiz.Ben siyaseti anlamam beyim,Ben buraya vatandaş olarak geldim.Çayımıza şekeri kattık asit çıktı,sade içtik kansere yakalandık,Lahanamızı yedik,boğazımıza nödülleri dizdiniz,balığımıza dinamit attınız.. Suyumuz kalmıştı..

Denizde özgürlüğümüzdü,set çektiniz ömrümüze senin hayal tarlan bu kadar ey memleket diye,şimdi boğazımız olan vadilerimizi öldürüyorsunuz beyim.Bizim yaşama hakkımız yok mu !

Birkaç damla gözyaşımız kaldı,son göz yaşımız..

Kanserden yitirdik ömrümüzü,denizde batırdık hayallerimizi,

Şimdi siz diyorsunuz ki,

Yaşamaya hakkınız yok sizin..

Suyunuz bizim,toprağınız,deniziniz,umudunuz !

Bak beyim,

Bu kervan hep kar getirmez,

Bak beyim,ben cahilim dedim ya,

Bak beyim benim Atam ne demiş,”“Köylü milletin efendisidir!”

Sen şimdi diyorsun ki beyim ;”Köylü köyünden sürülmelidir.”

Bak beyim,ben bu toprakların cahili,köylüsü,muhtarı,makamıyım..

Bak beyim, bu memleket, çaysız,mısırsız, kivisiz yaşarda, Mençunasız, Zağnossuz, Fırtınasız, Abusuz, Çağlayansız, Kamiletsiz yaşayamaz !

Memlekete saygıyla..

Osman Yivci    Aralık-2012