Arhavizyonda yıllarca Arhavililere her türlü sosyal olaylarda mekân olarak hizmet veren Sahil Gazinosunun ve Düğün Salonunun yıkılmış fotoğraflarını gördüğümde gerçekten çok üzüldüm. Çünkü bu iki mekânda çok güzel günlerimiz geçti. Birçok Arhavili burada nişan yaptı, düğün yaptı, balolarda eğlendi, mutlu saatler geçirdi….
Sahil Gazinosu 60’lı yılların başında yapılmış ve o tarihten son yıllara kadar Arhavililere gazino, düğün salonu, bir ara açık hava sineması, park olarak hizmet verdi. Ben Sahil Gazinosuna ilk kez 1967 yılında kuzenimin düğününe gitmiştim. Yaşar Turna akordeonla La Compasita ve Mavi Tuna Valsini çalmıştı ve çok hoşuma gitmişti. Büyük bir hayranlıkla dinlemiştim sonraları beraber müzik yaptığımız Yaşar abiyi…
Birçok arkadaşımın hatta benim nişan ve düğünün Sahil Gazinosunun açık bölümünde olmuştu.
1982’de Belediye Düğün Salonu Cumhuriyet Balosu ile açılmıştı. İlginç mimarisi ile dikkat çekmişti. Yüzlerce program ve düğüne çıktık bu salonda. Akustiği çok kötü olmasına rağmen güzel programlar yaptık Ciha Dağı Efsanesi ile burada. En son 2002 de bir programa çıkmıştım ve o tarihten sonra ne oldu ne hale geldi bilmiyorum.
2 yıl önce salonda açılan bir fotoğraf sergisi
Bunca yıl her türlü sosyal olaya tanık olmuş bu iki bina neden yıkıldı diye bir soru soruyorum kendime… Acaba bir batı ülkesinde olsaydı bu binalar yıkılır mıydı? Ya da hemen yanı başımızdaki Batum’da olsaydı eskidi diye yok edilir miydi? Yoksa restore edilir ve başka amaçlarla mı kullanılırdı? Biz her şeyi çok çabuk eskitip yok eder hale geldik. 1982’de yapıldı 2014’te yıkıldı.32 yıl bir kamu binasının ülkemizdeki ortalama yaşı olabilir mi? Nasıl bir zihniyet anlamakta zorlanıyorum. Cevap hazırdır mutlaka …Yenisi yapılacağından… Yenisi yapıldığı için dünyadaki iki örnekten biri olan taş dolgu Aşağı Kapise Camisi ve etrafındaki eşi olmayan mezar taşları yok edildi. Taş köprüler yıkıldı, eski evlerin birçoğu betona dönüştü, Arhavi Lisesi adı kaldırıldı, yakında heslerle derelerde kaldırılacak.
2011 yılında Türkiye’nin dört yanından gelmiş sanatçılar, karma resim sergilerini bu salonda açmışlardı.
Arhavi’de bir Etnografya Müzesinin kurulması çocukluğumdan beri hayallerim arasındadır. Belediye düğün salonu restore edilip bu amaçla kullanılabilirdi. Her geçen gün değerlerimiz kaybolup gidiyor. Yakında hiçbir farkımız kalmayacak kültürel açıdan başka insanlardan. Hani çok öğündüğümüz ve başka yerleşimlerden kendimizi hep ayırdığımız çok eskilerden gelen yaşam farkımız globalleşen dünya ile rekabet edemez hale geldi. Çünkü artık anlatamaz hale geldik yenilere bu değerlerin kıymetini. Bir Etnografya Müzesi bu bağı az da olsa kurabilirdi. Belki bu binaların tarih bir değeri yok amayok etmek, yıkmak kolay asıl önemli olan yaşatabilmektir.
Saygılarımla
Comments are closed.